Vandaag de grote dag: oversteek door de Pyreneëen. Nou, het was net geen ´makkie´, maar veel erger dan ik tot nu toe gedaan heb was het niet. Vertrokken uit Céret, via Maureillas las Illas en Las Illas loopt de pas door een relatief laag deel van de bergketen. De col (Col de Manrell; N42.4219 E2.8013) ligt op 760m hoogte, wat overigens wel betekent dat ik ruim 600m moet stijgen, over 15km. Maar veel lastiger dan de Col de Mézilhac is het niet, behoudens één stukje over een onverhard pad dat behoorlijk zwaar is. Mijn snelheid daalt tot onder de 5 km/h en op het oneffen terrein is het even slingeren en schuiven.
Maar verder ben ik in ca. 2 uur op de ´top´, waar ik vriendelijk wordt opgewacht door de spaanse sterke hand, die nog net niet in hun neuzen staan te peuteren. Of ik met hen op de foto wil? Natuurlijk wil ik met de Policia Local/Guardia Civil op de foto, met handboeien graag. Maar daar beginnen ze niet aan. Ik kan weer lekker m´n Spaans oefenen.
Vanuit Frankrijk is de weg een klein asfaltweggetje tot Las Illas, ongeveer 3½ km onder de top. Daar drink ik nog een laatste franse ´grand café´, voordat ik aan het onverharde deel begin. Op de col zelf is het redelijk vlak; een zandweg door de bossen, maar direkt vanaf de grens loopt een prachtige asfaltweg, die ik nu dus mag afdalen. Blijkbaar heeft de spaanse politie geen zin in hobbelen over een slechte weg, want na de foto stappen ze allemaal in de auto en scheuren met piepende en tollende banden weg. Zijn Spanjaarden een beetje ´macho´? Franse agenten zijn in geen velden of wegen te bekennen. Die zitten aan de wijn in het dorp…
Zowel aan franse zijde als aan spaanse zijde een en al bos, voornamelijk kurkeiken. Het weer is goed: er is zon en het wordt warm (volgens de Meteo): 27 graden. Gelukkig is mijn klim naar de top in de schaduw aan de westkant van de kloof; de zon kan mij nog niet bereiken. Pas op de top voel ik dat het warmer is en tijdens de afdaling geniet ik van het koele briesje dat ik zelf maak.
Doel van vandaag is Figuères, de stad met het mooie museum van Dali, met die grote koepel en die eieren bovenop de muren en broden tegen de wanden aan geplakt. Ik ben er al eens geweest, dus ga vanmiddag lekker van terrasjes genieten.
Mag ik het zeggen? Ik ben best trots op mezelf.. Na 41 dagen bereik ik Spanje, met op de teller ca. 2110 km. Nu zijn er nog wel 900 te gaan, maar op 2/3, met slechts één lekke band en een kapot zadel (eigen fout) verloopt het tot nu toe niet slecht. Naar Figuères toe rijd ik (volgens het boekje) een stukje over de drukke NII, maar het voordeel van spaanse nationale wegen is dat ze een flinke vluchtstrook hebben. Ik ben niet de enige die er fietst (of loopt). Ik heb een helm op, lief!
In Figuères slaap ik in een uitstekend hostal midden in het centrum, vlakbij het museum. Euro 22,-, daar kan je geen buil aan vallen, temeer daar de camping buiten de stad direkt aan die NII ligt en volgens PB nog duur is ook. In het centrum stikt het van de Russen (of in ieder geval slavische mensen) en ook nu in het internet café hoor ik geregeld ´da´, ´da´ om me heen.
O ja, ik zou nog vertellen van Peter. In Céret gistermiddag fiets ik naar het gezellige centrum met mooie platanen en veel kroegjes en restaurantjes. Het is markt dus een drukte van belang en op de terrassen is het best lastig een plekje te vinden. Op het terras van een bar-restaurant met spaanse muziek en tapas op de kaart, vind ik een plekje aan een tafel waar een man alleen zit. Geen probleem dat ik erbij kom zitten. We raken in gesprek en het blijkt Peter te zijn, uit Cambridge. Ik schat hem tegen de 60. Wat hij precies doet, daar kom ik niet achter; ik dacht in het begin iets in de construction, painting en decorating (althans dat verstond ik), maar tijdens het gesprek geeft hij blijk van een enorme kennis van van alles. Hij lepelt zo bedragen op van de schuld in verhouding tot het BNP van Griekenland, heeft kennissen in Rusland, Afrika en weet ik niet waar, zodat ik het gevoel heb dat deze man veel gereisd heeft en overal gewerkt.
Buitengewoon vriendelijk en aangezien hij aan een lekkere lunch van varkenswangen zit (ik ben de franse naam vergeten te noteren) bestel ik zelf ook maar zo´n bord, hoewel ik helemaal niet van plan was ´zwaar´ te gaan tafelen. Het is een delicatesse! Peter komt wel vaker in dit restaurant, want de patron spreekt Peter met Peter aan en hij maakt in vervormd Engels grappen met hem. Even later komt Wendy aan; ik vermoed zijn vrouw, maar als Wendy even later ook weer vertrekt, maakt Peter grappen terug naar de patron dat het zijn vrouw niet is, maar zijn moeder… Hmmm, nu weet ik het niet meer.
We hebben een gezellig lunch, met een bescheiden pichet wijn en als Peter opstaat van zijn kruk (we eten aan een zo´n hoog tafeltje), verrekt hij een spier in zijn been. Hij hoeft gelukkig niet ver; hij logeert in het hotel om de hoek, waar die ´d.mn.d´ plataan het zicht voor zijn raam wegneemt.
Trouwens, ik heb er ook wel last van: als ik me uitrek zit ik regelmatig bijna tegen een kramp of zweepslag aan. Ik ben inmiddels toch in redelijke conditie, zou ik denken? Toch eens aan de fysiotherapeut vragen.
Nou ik stop; ga een lekkere ´caña´ drinken op het terras.
Vandaag overigens 53 km gefietst.
Biking & Hiking Banker 
Hoi Frank,
Ik was je een tijdje ‘vergeten’, maar ben nu weer aan het bijlezen..
Ik denk dat je het woord draaischijf bedoelde, daar waar die schepen hun richting bepaalden. In een locomotiefloods kunnen de locs zo in een rondje (Engelsen noemen het ook een roundhouse) worden ‘geparkeerd’.
Succes verder!
Groet Sander
Hoi Frank, niets meer gehoord, vast heel leuk in Fiqueres, lekker terrasjes gezeten met de nodige canas, je had wat in te halen” HOE VOELT HET EEN PAAR DAGEN ZONDER ZADEL, VOLGENS MIJ, WEL EVEN LEKKER!!hET IS HIER VANDAAG OOK MOOI WEER IN TEGENSTELLING MET DE PINKSTERDAGEN, BEWOLKT EN REGENACHTIG. jOUW BERICHTEN GEVEN MIJ ALTIJD EEN HEIMWEE-GEVOEL, VOORAL NU JE IN SPANJE BENT, WAT IS HET TOCH EEN HEERLIJK LAND, ZO VAN “WIE IN GOD GELOOFT, DENK NIET AAN MORGEN”jE HEBT NOG EEN BEHOORLIJK AANTAL KM TE GAAN, DUS VEEL STERKTE EN IK VERHEUG ME OP JE VOLGENDE AVONTUUR!! LIEFS jEANNETTE
Hé ma, je moet ff op je capslock letten; zit onder je tab-knop links op je toetsenbord. En om het makkelijk (?) te maken gaat er rechtsboven dan een lampje branden (een van de drie) ten teken dat die capslock aan staat (waardoor je hoofdletters krijgt). Dus ook even je bril opzetten… 😀 Mijn reactie op jouw bericht zie je overigens onder jouw eigen tekst… Zo nu ben je helemaal bij!
-origineel bericht- Onderwerp: [Biking Banker] Reactie: “Intermezzo 5, 4e mijlpaal: Estoy en España!”
He pap, lekker bezig hoor, spanje! Nu je het zegt, 1 lekke band… In de tijd dat jij weg bent heb ik er al 3 gehad. Ga je de laatste 900 rustig uitfietsen? Of blijf je wat langer in Benissa? Ziet er goed uit op de foto’s! Is dat gezellige buikje niet langzaam aan het verdwijnen?
Joeee
Frank,
wat een prestatie! Wat bijzonder!
Al die reisverhalen van de aflopen maanden; de ontmoetingen, het eten, de plaatsen waar je voorbij kwam..
…
Ik verheug me op de volgende 900 km!
roel
Dank je Roel. Ik heb weer een heerlijk culinaire ervaring achter de rug in Sant Feliu de Guixols. Een fantastisch casero restaurant, tip van een local: El Rey de Jamon, waar het natuurlijk een en al vlees is wat de klok slaat. En waar knoert hard gewerkt wordt onder het maken van een hele hoop kabaal. Alleen maar Spanjaarden in de zaak, plus een verdwaalde fietser. Zal nog een filmpje op het blog zetten…
-origineel bericht- Onderwerp: [Biking Banker] Reactie: “Intermezzo 5, 4e mijlpaal: Estoy en España!”
Ja je kan trots zijn op je zelf. Geweldige prestatie en een ervaring en herinnering die je nooit meer zult vergeten. Ik kon je pad over de col de Manrell goed volgen op Google Earth, de Spaanse en Franse sterke hand was in geen velden og wegen te herkennen, wellicht zaten die samen te lunchen zodoende de Spaanse en Franse overheidsschulden niet verder op te laten lopen. HW
Ha broer, leuk dat je het kan volgen op Google Earth; in principe moet ik me dan ook op de rode lijn bevinden, die ik ‘geplot’ heb (zie mijn pagina ‘Route’). Ik geloof dat het niemand is opgevallen dat ik in Midden-Frankrijk een andere route heb gekozen dan mijn rode lijn op GE. Het boekje geeft twee opties en destijds leek me de Centraal Massief-route de leukste en mooiste. Maar al rijdende zag ik ook dat het veel meer accidentatie bevatte dan de Lyon-route, die bovendien gunstiger lag voor mijn pa-zonen intermezzo. Overigens stopt mijn GE-lijn aanstonds, want ik heb hem na Girona nooit afgemaakt. Maar dan heb ik ook meer vrijheid om een andere weg te kiezen 😉 Op naar het volgende deel van mijn ‘grote avontuur’!
-origineel bericht- Onderwerp: [Biking Banker] Reactie: “Intermezzo 5, 4e mijlpaal: Estoy en España!”
Gefeliciteerd,Spanje bereikt, geweldig Frankie, ik ben trots op je en nu lekker uitrusten in Fiqueres, wat een weelde he. Ik was er vaak op heen-en terugreis ned.-spanje. Wat maak je een geweldige reis, en ik geniet van je verhaal elke dag, het is een spannend en b0eiend boek. Fijne dagen daar en tot de volgende keer!!! Liefs Jeannette
Dag lieve J. (dan weet ‘men’ niet wat onze relatie is; dat maakt het extra spannend als ik zeg: ik hou van je!). Inderdaad was Figuères of Cadaquès jullie tussenstop, dus heeft het een extra lading.. M. uit KB. heeft er vast mooie dagen met je gehad! Koester de mooie herinneringen en geniet van het heden. Wat dat betreft ben jij mijn voorbeeld! Hoe jîj in het leven staat….! Dikke kn., je F.
-origineel bericht- Onderwerp: [Biking Banker] Reactie: “Intermezzo 5, 4e mijlpaal: Estoy en España!”