Het is niet moeilijk voor te stellen dat, na een jaar van veel binnen zitten en (thuis)werken, het begint te kriebelen om weer naar buiten te gaan. De keuze was niet licht: wordt het eerst wandelen of geef ik de fiets prioriteit? Verschillende opties passeren de revu, maar Rocinante wint het pleit!
Ging Rocinante 2011 en 2015 op pad in de sporen van Don Quijote, nu zal hij de route van een even beroemde, maar dit keer niet fictieve (zij het wel flink geromantiseerde) Spaanse held volgen: de onverschrokken ridder Rodrigo Díaz de Vivar, beter bekend als El Cid Campeador. Kortweg El Cid, wat volgens een site op internet een verbastering is van het Arabische ‘Sayyid’, ofwel ‘heer’. Hoewel hij menig Moors leger in de pan heeft gehakt, blijkt hieruit dus een zekere bewondering van zijn tegenstanders voor zijn ridderlijkheid en deugd.
Dat deze moedige, zoniet bloeddorstige ‘campeador’ de eerste kennismaking met mijn studententijd in Leiden betekende (lang, lang geleden), had meer te maken met de ‘spitsvondige’ afkorting die zijn naam belichaamde, dan dat het met zijn deugd en ridderlijkheid van doen had, volgens mij. El Cid stond (en staat) nl. nog steeds voor de ‘Enige Leidse Commissie Introductiedagen’; hoe kom je erop! Op de site lees ik in ieder geval niets over het roem(be)ruchte verleden van haar naamgever. Het roept bij mij wel een herinnering met warme gevoelens op van spanning, nieuwsgierigheid en hunker naar het ‘vrije’ studentenleven, iets wat de laatste en mogelijk ook de komende lichting Leidse studenten helaas moe(s)t ontberen, turend achter hun laptop om het digitale programma van introductiedagen te volgen..
Maar deze Spaanse nationale held is voor mij voldoende reden om de fiets uit het vet te halen en naar Spanje af te reizen. Want er is een omvangrijke ‘Camino del Cid’ uitgezet, die je te voet of per fiets kunt afleggen. De verschillende routes beginnen grofweg in Burgos, in de Comunidad Castilla y León, en eindigen in de Comunidad Valenciana, ófwel in de provincie hoofdstad Valencia danwel in de zuidelijker gelegen kustplaats Alicante. Dwars door de streken waar de legendarische ‘reconquistador’ in de 11e eeuw zijn heroïsche veldtochten aanvoerde.
Geprikt en getest vlieg ik eind april naar Bilbao, in de noorderlijke provincie Baskenland en zal via Burgos grotendeels over de camino del Cid, maar deels ook over de oude pelgrimsroute Ruta de la Lana, naar Alicante fietsen. De Ruta de la Lana kent zijn oorsprong in oude vee-routes (Vías Pecuarias), waarover herders vanaf de Middeleeuwen hun vee naar grazige weiden leidden. Kortom: wegen waarover minder beroemde voeten en wielen zijn gereisd, maar die het beslist waard zijn om te ontdekken!
Over een afstand van ongeveer 1.000 km zal ik het Spaanse binnenland weer doorkruisen. Door Baskenland, door Castilië en León, maar ook door Castilla La Mancha, misschien een klein deel door Aragón, waarmee ik in 2011 en 2015 heb kennisgemaakt, en dus eindigend in de Comunidad Valenciana.
Ik voel de wind en het stof al op mijn huid en ruik de geuren van de kruiden langs de kant van de weg. Gade geslagen door gieren, die van onherbergzame rotspartijen, of zwevend op de thermiek, mij loom in de gaten houden. De zon die meedogenloos brandt.. Dat is meer dan kriebelen, dat is verlangen: onderweg zijn, via de Camino del Cid en de Ruta de la Lana.
De komende vier weken zal ik mijn belevenissen via anekdotes en foto’s weer met jullie delen. Zie bovenin het tabblad Reisverslagen (of op de telefoon onder Menu) of klik in de rechter kolom op de bovenste = meest recente bijdrage. Ik hoop dat jullie het ook voelen kriebelen…
Biking & Hiking Banker 