15 en 16 Mei, 16e en 17e dag (zon, af en toe een bui) zijn vrij doorsnee dagen: beetje fietsen (76 en 63 km gefietst), beetje eten, beetje slapen. Weinig bijzonderheden, behalve dan dat ik boven een weiland dat wordt gemaaid ik schat een 20-tal roofvogels zie vliegen. Ik stop om mijn verrekijker te pakken, want ik ben geen grote roofvogelkenner (was Michel er maar!). Ik zie een gevorkte staart en denk aan een sperwer; verder vrij ranke vogel. Zeker geen buizerd dus. Terwijl ik sta te turen loopt een man over het landweggetje langs, die mij toeroept: ‘ce sont des milans; ils cherchent les souris’. Ja, nu weet ik veel meer, maar niet heus, want wat is een milan; souris weet ik wel: de muizen maken zich snel uit de voeten als de maaier hen een kopje kleiner wil maken en daar profiteren de vogels van. Later op internet zie ik dat het een rode wouw is (wist je dat JP?); een mooie sierlijke roofvogel en zo veel bij elkaar heb ik nog nooit gezien.
Maar verder verloopt de dag z’n gangetje. Tijd om eens wat te vertellen over mij dagindeling.

Om te beginnen kan je er de klok op gelijk zetten dat ik om 6:00 wakker wordt. De vogels maken op dat tijdstip een enorme herrie; daarnaast zal het mijn lichamelijke klok zijn die iets aangeeft.. Ik ga even de tent uit en geniet van de opkomende zon (doorgaans), maar huiver van het vocht in de lucht, op het gras en op de tent, dat lekker naar beneden loopt als ik naar buiten ga. Maar ik kruip altijd weer even in mijn slaapzak tot de wekker gaat, om 7:30. Als ik ’s avonds de brander heb gebruikt zet ik theewater op, anders drink ik gewoon water. Ik ontbijt met cruesli en yoghurt, die hier alleen in die kleine pakjes te krijgen is. Dit is vrij handig, want waar laat je een literpak?

Een enorm waardevol object dat ik bij me heb is mijn ‘koelkast’: een klein koeltasje dat ik aan de binnenkant aan mijn stuur heb hangen, om de etenswaren overdag lekker te houden. Twee koelelementen zorgen voor de koeling. Als ik op een camping kom, vraag ik altijd of ik mijn ‘glacons’ mag invriezen; tot nu toe nooit een probleem.
Na douchen en ontbijt ruim ik de boel op: tent afbreken en uithangen, want hoewel het tot op heden weinig heeft geregend is het doek kletsnat van de dauw. Vaak ook condens in de tent. Slaapzak over de fiets uithangen en rustig tassen inpakken. Ik neem er de tijd voor; geen haast.

Doorgaans ben ik om 10:00 reisvaardig. Niet vergeten bidons te vullen (én koelelementen terug te vragen!). Ik ben als de dood dat ik inmiddels 20 km heb gefietst en tot de ontdekking kom dat ik iets ben vergeten, zoals bij Hanneke!
Mijn eerste etappe is doorgaans tot 12:00, hoogste tijd voor een kop koffie. Meestal schrijf ik wat voor mijn weblog (ja Bas, zo maak ik er tijd voor!). Tweede etappe, met of zonder gekochte tomaat, eindigt meestal rond 14:00 a 14:30, tijd voor een ruime lunchpauze ergens ‘dans la campagne’. Ik heb er dan meestal zo’n 40 km opzitten. Stokbrood met kaas of salami; vaak een appel. De liter melk die ik in Frankrijk meestal wel kan kopen (mijn adagium is: een dag zonder melk is een dag niet geleefd; of ik het in Spanje overal kan krijgen is nog maar de vraag) gaat in een keer op, vandaar dat zo’n pak niet onhandig is.

De laatste etappe, tussen de 20 en 30 km is echt wel het maximum. Doorgaans begint rond de 50 km het zadel écht hard te worden (veel verzitten, je kent het wel) en begin ik naar het eindstation te verlangen. Mijn inschatting bij de voorbereiding van de tocht dat ik ca. 60 km per dag zou afleggen, leek destijds kinderspel: je fietst in Nederland toch al gauw 20 km/u, dus dat zijn maar drie uurtjes trappen? Maar uiteindelijk blijkt het niet eens zo’n slechte gok te zijn geweest: rond die afstand zit ik er redelijk doorheen. Ik haal hier doorgaans niet meer dat 15 km/u.

Bij aankomst zoeken naar de camping (dat staat meestal aan het begin van een dorp of stad wel aangegeven) en mij melden bij de receptie. Ik hoor nog wel eens dat de Fransen niet vriendelijk zijn, maar tot nu toe heeft het tegendeel zich meestal bewezen!
Ik fiets meestal een rondje over de camping om een geschikte plek te vinden, met ochtendzon, zodat de tent goed kan drogen (ik heb hiervoor een klein compasje aan mijn fiets hangen; op alles voorbereid..).

Uitpakken, tent opzetten, opfrissen en evt. nog wat boodschappen doen, voor zover ik dat onderweg niet heb kunnen doen. De laatste tijd ben ik lui en koop ik maaltijden, die ik ‘au bain Marie’ opwarm (vandaar dat deze plattelandsschone met mij meefietst, HW!).
Genieten van de avondzon en meestal nog even het dorp of stadje in voor een koffie o.i.d. Als ik de volgende morgen verder ga, lig ik er meestal niet laat in, tussen 22-23:00 gaat het LED-lampje uit. Ngrrrrrrzzzzzzzz…

Tot zover dit prozaïsche verhaal; ik had even niet zoveel inspiratie.. Op naar het centrum van de Bourgogne: de mooie stad Beaune!