Misschien heb je het nog niet gezien, maar ik heb een nieuw tabblad aan het blog toegevoegd: Hiking banker. Want als er niet gefietst wordt, kan je altijd wel ergens wandelen. En aangezien er dit jaar nog een spannende wandeltocht op het programma staat (zie eerder genoemd tabblad), moet er ook nog wat getraind worden.

11 juni: Bas, Nico en ik (HK kan er helaas niet bij zijn) rijden vroeg in de ochtend naar Steenwijk, parkeren daar de auto en nemen de bus naar De Blauwe Hand bij Wanneperveen. De rugzak gevuld met vrijwel alle dingen die we in Lapland ook nodig hebben: tent, slaapzak, slaapmatje, brander, pannetje en… Deet.
Want muggen zijn hier ook, in Muggenbeet, waar we overnachten op een kleine trekkers- en kanocamping. Het gehucht doet zijn naam voluit eer aan!

Het traject vandaag is 20 km, de temparatuur is tegen de 30¤ en de rugzak? Die is zwaar… pittig zwaar; de eerste kilometers zijn echt weer even wennen, met 16 kg op je rug. Maar de omgeving is mooi. We lopen door velden, langs water, veel water. Dankzij de toenmalige turfstekers genieten we nu van plassen, meren en vaarten. Van vogels en koeien, die verkoeling zoeken in het spiegelgladde water. En van muggen…

De route gaat door Giethoorn waar Japanners en Koreanen proberen fluisterbootjes te besturen. Dat gaat natuurlijk niet goed, want hoe kan het dat je naar links vaart, als je de motor naar rechts duwt..! Tsja, misschien geen fluisterbootjes in Azië (nee, daar hebben ze die longboats, met vrachtwagenmotor en de schroef op een hele lange aandrijfstang; waarom? Met een korte stang zou de boot direct een salto maken door de kracht van de motor..). Hier geen salto’s, maar vrolijk gegiechel terwijl de kant wordt geramd.

We vergapen ons aan de fraai gerenoveerde boerderijen met rieten daken. Maar dat je hier in een poppenkast woont, moet je wel op de koop toe nemen. We passeren café Fanfare, wereldberoemd in NL, door de film van Bert Haanstra (voor de 50+ers onder ons). Over 50 (of 60/70)+ gesproken: zeker 90% van de fietsende jonge-ouderen rijdt op een fiets met zo’n schermpje op het stuur.. Ken je dat? Dat is dan oppassen geblazen, want ‘ze’ komen in volle vaart voorbij, 15% mens, 85% accu (moderne variant ‘terminator’..). Maar ach, ‘ze’ zitten niet achter de geraniums en zijn net als wij ‘goed’ bezig…

Na Giethoorn lopen we een stuk langs het Beukers-Steenwijk kanaal om vervolgens weer de polder en de weilanden in te duiken. In een berm pauzeren en eten we wat, maar Bas heeft geen rust.. ‘we moeten verder, naar de hamburger-friet’. En: ‘K è ’n dorst, ‘k è ’n dorst, ‘k kan wel ‘onderd-duzend pilsjes è’ (wat mot je è dan) Oh, geef me maar ’n klientje’ is de gevleugelde grap, als Zeeuwen onder elkaar. Nico, ras-Westlander, vindt ons maar rare jongens…

Op mijn aanwijzing lopen we ergens verkeerd (‘nee, het bordje stond fout’), waardoor we in een maisveld belanden, onder het ongetwijfeld boze oog van de boer, die iets verderop met de trekker een veld egt. Dan maar even als vanouds slootje springen, maar dat valt waarachtig niet mee met zo’n kolos op je rug. Nico loopt wijselijk iets terug om een smaller stukje uit te zoeken, maar we komen zonder ‘natte zeik’ aan de overkant. Toch een beetje Zweden in Holland: ‘ruige natuur en woeste bergbeken’; het kost wat fantasie, maar dan heb je ook wat!

Het laatste stuk door een wild veld is warm, heel warm. Geen zuchtje wind, geen schaduw en alleen maar visioenen van koude biertjes. Die moeten we in Zweden niet te veel krijgen, want zelfs dat ‘klientje’ zullen we moeten ontberen.

Aangekomen op camping Muggenbeet, verwelkomd door joviale Jaap, die zelf met zijn vrouw in een mobile home woont, zetten we toch maar eerst de tent op. Dat zou anders een catastrofe worden, als we eerst die ”onderd-duzend’ zouden nuttigen.. Het pannetje en de brander worden uitgepakt, maar wat blijkt? Alleen Nico en ik hebben een Bever-outdoor-opwarm-roer-en-slobber maaltijd bij ons. Bas was dus serieus over die vette hap…! Maar ja, wij zijn met een natte vinger te lijmen en dus belanden we op het zon- en boottoeristenovergoten terras van restaurant Geertien, naast de camping. Het heeft ons gesmaakt! Het duurde even voor de mist de volgende morgen optrok. Ik zou dan eerst nog de slang op zijn staart trappen…

..wordt vervolgd!